Welcome to the forum 👋, Guest
To access the forum content and all our services, you must register or log in to the forum. Becoming a member of the forum is completely free.
-
PËRSHËNDETJE VIZITOR!
Nëse ju shfaqet ky mesazh do të thotë se ju nuk jeni regjistruar akoma. Anëtarët e rregjistruar kanë privilegjin të marrin pjesë në tema të ndryshme si dhe të komunikojnë me anëtarët e tjerë. Bëhu pjesë e forumit Netedy.com duke u REGJISTRUAR këtu ose nëse ke një llogari KYCU. Komunikim alternative i ketij forumi me vajza dhe djem nga te gjithe trevat shqiptare? Hyr ne: CHAT SHQIP.
Alma Papamihali ....
- Thread starter Lina
- Data e fillimit
***
Sirena e Potamit
(Nga Alma Papamihali)
Pranë bregut, u ul një Sirenë,
Nga Londra, ardhur në Himarë,
Detin, e pyeti; keq s‘të vjen,
Pa rritur ende, duhem qarë?!
Erdha nga larg për këtë det,
Në tokën, ku im At‘ ka lindur,
Nuk doja të largohem shpejt,
Që të më marrësh, paske pritur?
Erdha, të flas gjuhën time,
Atë, që nëna ma ushqeu,
Të lahem, nëpër këta brigje,
Por jetën e pafaj, kush ma preu?
Ti djall, ç‘kërkove bregut vallë,
Dhe një Sirenë-Ëngjëll, pa jetë le,
Dy prindër, një jetë do kenë mall,
Ç‘përgjigje kishe, çfarë ju the?
Ç‘ju the, kur lotët ua thave
Ç‘ju the, kur ua hape tokën,
Ç‘ju the, kur zemrën jua ndave,
Ç‘ju the, kur nuk e njohën botën?
***
Por ti, me detin s‘u trishtove,
E bukura Jonadë që shkëlqen,
Njeriu, ish‘ fajtori, ndaj Ti shkove,
Dhe mbete e Potamit, një Sirenë.
.
Sirena e Potamit
(Nga Alma Papamihali)
Pranë bregut, u ul një Sirenë,
Nga Londra, ardhur në Himarë,
Detin, e pyeti; keq s‘të vjen,
Pa rritur ende, duhem qarë?!
Erdha nga larg për këtë det,
Në tokën, ku im At‘ ka lindur,
Nuk doja të largohem shpejt,
Që të më marrësh, paske pritur?
Erdha, të flas gjuhën time,
Atë, që nëna ma ushqeu,
Të lahem, nëpër këta brigje,
Por jetën e pafaj, kush ma preu?
Ti djall, ç‘kërkove bregut vallë,
Dhe një Sirenë-Ëngjëll, pa jetë le,
Dy prindër, një jetë do kenë mall,
Ç‘përgjigje kishe, çfarë ju the?
Ç‘ju the, kur lotët ua thave
Ç‘ju the, kur ua hape tokën,
Ç‘ju the, kur zemrën jua ndave,
Ç‘ju the, kur nuk e njohën botën?
***
Por ti, me detin s‘u trishtove,
E bukura Jonadë që shkëlqen,
Njeriu, ish‘ fajtori, ndaj Ti shkove,
Dhe mbete e Potamit, një Sirenë.
.
